Salvete

SonicBoom

Oto nowy ja SonicBoom, witajcie.
Pewien chłopczyk mieszkający w pewnym miejscu był od początków swej działalności na ziemskim padole nieznośny dla wszyskich wokół, z rodzicami włącznie. Dlatego też cieżko pracujący rodzice wyjątkowo wcześnie wysłali go do placówek kształtujących światopogląd i sumiennie wpajających swoim podopiecznym sztywny system wartości.
Najpierw chłopczyk budował z klocków samoloty i biegał po trzepakach. Dosyć wcześnie doszedł tez do wniosku ze nie wszystko co mowia w domu rodzice sprawdza się w jego małym dziecinnym społeczeństwie. Zaczął tez interesować się dziewczynkami bo to były stworzenia tak całkowicie inne niz jego koledzy. Wkoncu trafił do zerowki gdzie spodobala mu sie pewna dziewczyna. Obserwował ja dłuzszy czas ale gdy okazało sie ze ma brzydki głos (chlopczyk byl strasznie wrazliwy muzycznie) doszedl do wniosku ze nie ma tu czego szukac. Zawracal glowe rodzicom az Ci wkoncu przeniesli go do innej klasy, na dodatek rok wyzej zeby synek mogl sie rozwijac.
Tak też było. Chłopczyk rozwijał się stając się chłopcem zawsze duzo czasu spedzal z dziewczynkami, podkochiwal sie w nich, ale wiedział tez jak ma postepować, w końcu nauczyli go tego rodzice. Dlatego tez zawsze konczylo sie na przelotnch spojrzeniach usmiechach dwuznacznościach zawsze społecznie poprawnych, bo co by było gdyby rodzice sie dowiedzieli.
Pozniej młodziezowy czas buntu, rozne subkultury, szukanie swojego miejsca, pierwsze milosci dziewczyny, zawody milosne. Chłopczyk stał sie chlopcem. Chłopiec uczył sie pilnie, poszerzał horyzonty.
Nic nie dzieje sie przez przypadek. A nawet jeżeli to po to sie uczymy, staramy wszystko zrozumiec zeby ten przypadek wyeliminować albo przynajmniej zminimalizować. Chłopiec stajacy sie mezczyzna wiedzial ze nie moze zdac sie na slepy los, na przypadek. Jest inteligenty i madry. To za duzo zeby liczyc po prostu na szczesnie. Musi wziac je w swoje rece bo inaczej jego los wezmie w swoje rece ktos inny.
Zwyczajny nastolatek. Bawi sie, pije, chodzi na imprezy, poznaje kobiety. Wszystko takie przecietne i monotonne, wszystko zdane na przypadek. Ktos kiedys podrzucil mu "gre". Przeczytal ja jednym tchem i zrozumial... Jedak szczesciu mozna pomoc. Mozna je zrozumieć. Wiedzial ze nie chodzi tylko o kobiety, chodziaz one sa takze bardzo wazne. Chodzi ogolnie o interakcje o cale zycie, bo przeciez nikt z nas nie jest pustelnikiem, zyjemy wsrod ludzi. Czyz nie byłoby wspaniale ich zrozumiec?
To wlasnie ja SonicBoom. 19- latek, zdolny student i przystojny mezczyzna. Zobaczycie, jeszcze ich wszystkich zrozumiem, wyeliminuje strach z mojego zycia. Witajcie w jednym pociagu, mam nadzieje ze razem dojedziemy daleko.
Pozdrawiam

Passion

zkąd jesteś??

SonicBoom

Passion

Ja tak samo ze stolicy Smile

Jak byś chciał z kimś wyjść to śmiało się do mnie odzywaj Wink